Trátase dunha poética que, por ausentarse totalmente dos obxectos, da expresión e da significación, intenta dar conta dos corpos, do mundo, dun eu e do seu pensamento. Asà e todo, a identidade esfarélase fronte á idea enorme do tempo: algo lingüÃstico que quita o alento... Pois o significado en ningún idioma, poderÃa dicir a conmoción do corpo. Só a estrañeza articula a fala na que se di o lÃmite.Nesta obra a autora vira cara a unha escritura directa.
